злы́гваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. злы́гваю злы́гваем
2-я ас. злы́гваеш злы́гваеце
3-я ас. злы́гвае злы́гваюць
Прошлы час
м. злы́гваў злы́гвалі
ж. злы́гвала
н. злы́гвала
Загадны лад
2-я ас. злы́гвай злы́гвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час злы́гваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злы́гваць несов.

1. низа́ть, сни́зывать;

2. (верёвкой, своркой) свя́зывать; (плоты — ещё) сча́ливать;

3. перен., неодобр. свя́зывать;

1-3 см. злыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злы́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

1. Знізаць, звязаць.

З. стаеннікаў.

2. перан. Злучыць, звязаць.

Ходзяць, нібы чорт іх злыгаў.

|| незак. злы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. злы́гванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сни́зывать несов. нані́зваць, зні́зваць, злы́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злы́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. злыгваць — злыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злы́гвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да злыгацца.

2. Зал. да злыгваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злы́гвацца несов.

1. свя́зываться; (о плотах — ещё) сча́ливаться;

2. перен., разг. спу́тываться; свя́зываться;

1, 2 см. злыга́цца;

3. страд. низа́ться, сни́зываться; свя́зываться; сча́ливаться; см. злы́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)