злу́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. злу́пліваю злу́пліваем
2-я ас. злу́пліваеш злу́пліваеце
3-я ас. злу́плівае злу́пліваюць
Прошлы час
м. злу́пліваў злу́плівалі
ж. злу́плівала
н. злу́плівала
Загадны лад
2-я ас. злу́плівай злу́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час злу́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злу́пліваць несов., разг., в разн. знач. слу́пливать; сдира́ть; см. злупі́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́пліваць гл. злупіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

слу́пливать несов., разг. злу́пліваць, здзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да злупіцца.

2. Зал. да злупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́пліванне ср., разг., в разн. знач. сдира́ние; см. злу́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́плівацца несов., возвр., страд., разг. слу́пливаться; сдира́ться; см. злупі́цца, злу́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábschinden

*

1.

vt злу́пліваць ску́ру

2.

(sich) надрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

снима́ть несов.

1. в разн. знач. здыма́ць, зніма́ць;

2. (кожу, шкуру) зніма́ць, лупі́ць, злу́пліваць, здзіра́ць;

3. (брать внаём) найма́ць; см. снять;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)