зло́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зло́ў
Р. зло́ву
Д. зло́ву
В. зло́ў
Т. зло́вам
М. зло́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злоў (род. зло́ву) м. пои́мка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыёву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Устаноўка па абслугоўванні насельніцтва радыёперадачамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Скарачэнне: санітарны вузел — ванная, душ і прыбіральня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ву́зел², -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м. (спец.).

Адзінка скорасці судна, роўная адной марской мілі ў гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідраву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Комплекс гідратэхнічных збудаванняў, размешчаных паблізу адзін аднаго і аб’яднаных агульнай мэтай і ўмовамі работы.

Энергетычны г.

|| прым. гідравузлавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

capture​1 [ˈkæptʃə] n.

1. захо́п, палане́нне, узя́цце ў пало́н

2. злаўле́нне, злоў (злачынцы)

3. трафе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пои́мка ж. злаўле́нне, -ння ср., злоў, род. зло́ву м.; неоконч. лаўле́нне, -ння ср., ло́ўля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cop​1 [kɒp] n. infml

1. паліцэ́йскі, коп

2. злаўле́нне, злоў

♦

not much cop BrE не ве́льмі до́бры, не Бог ве́дае які́, не ве́льмі каб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

казёл, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

1. Дзікая млекакормячая жывёліна сямейства пустарогіх, якая водзіцца звычайна ў гарах.

Сібірскі к.

2. Самец дамашняй казы.

3. Від бабкі, якая складаецца з некалькіх снапоў ячменю або аўса, пастаўленых адмыслова для прасушвання (разм.).

4. Гімнастычны снарад у выглядзе кароткага, абабітага скурай бруса на чатырох высокіх ножках.

Скакаць цераз казла.

5. Назва гульні ў карты, даміно (разм.).

Забіваць казла.

6. Легкавы аўтамабіль павышанай праходнасці (разм.).

Туды толькі на «казле» праедзеш.

◊

Пусціць казла ў агарод (разм., іран.) — дапусціць каго-н. туды, дзе ён хоча мець выгаду.

Як з казла малака — няма ніякай карысці.

|| памянш.-ласк. ко́злік, -а, мн. -і, -аў (да 1 і 2 знач.).

|| прым. казлі́ны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

К. рог.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)