зле́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зле́плены зле́пленая зле́пленае зле́пленыя
Р. зле́пленага зле́пленай
зле́пленае		 зле́пленага зле́пленых
Д. зле́пленаму зле́пленай зле́пленаму зле́пленым
В. зле́плены (неадуш.)
зле́пленага (адуш.)		 зле́пленую зле́пленае зле́пленыя (неадуш.)
зле́пленых (адуш.)
Т. зле́пленым зле́пленай
зле́пленаю		 зле́пленым зле́пленымі
М. зле́пленым зле́пленай зле́пленым зле́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зле́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зле́плены зле́пленая зле́пленае зле́пленыя
Р. зле́пленага зле́пленай
зле́пленае		 зле́пленага зле́пленых
Д. зле́пленаму зле́пленай зле́пленаму зле́пленым
В. зле́плены (неадуш.)
зле́пленага (адуш.)		 зле́пленую зле́пленае зле́пленыя (неадуш.)
зле́пленых (адуш.)
Т. зле́пленым зле́пленай
зле́пленаю		 зле́пленым зле́пленымі
М. зле́пленым зле́пленай зле́пленым зле́пленых

Кароткая форма: зле́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зле́плены

1. в разн. знач. сле́пленный; сгоро́женный;

2. сле́пленный; изва́янный;

1, 2 см. зляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зле́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сле́пленный

1. зле́плены;

2. зле́плены, мног. пазле́пліваны;

3. зле́плены; см. слепи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камя́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Сціснуты, змяты або злеплены ў адно кавалак якой-н. мяккай, рыхлай масы (разм.).

К. снегу.

К. шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зляпі́ць, зляплю́, зле́піш, зле́піць; зле́плены; зак., што.

1. гл. ляпіць.

2. Злучыць чым-н. ліпкім, склеіць (разм.).

З. лісты паперы.

З. кавалкі статуэткі.

|| незак. зле́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сне́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Невялікі тугі камяк, злеплены са снегу.

Ляпіць снежкі.

2. мн. Гульня, удзельнікі якой стараюцца закідаць адзін аднаго снежнымі камякамі.

У адліжны дзень зручней гуляць у снежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напрабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прабіць вялікую колькасць чаго‑н. Дом быў злеплены так недарэчна, што вокны ў ім знаходзіліся на розных узроўнях, нібы хто напрабіваў дзірак у сцяне. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недарэ́чна, прысл.

1. Прысл. да недарэчны. Дом быў злеплены так недарэчна, што вокны ў ім знаходзіліся на розных узроўнях. Маўр. Час быў трывожны, і музыка гучала неяк дзіка і недарэчна. Няхай.

2. у знач. вык. Неразумна, без сэнсу. [Яўгенавы] словы не зусім спадабаліся Пракопу, хоць пярэчыць было недарэчна. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)