зле́пак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зле́пак зле́пкі
Р. зле́пка зле́пкаў
Д. зле́пку зле́пкам
В. зле́пак зле́пкі
Т. зле́пкам зле́пкамі
М. зле́пку зле́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зле́пак, -пка, мн. -пкі, -пкаў, м.

Копія, злепленая з чаго-н.

З. з медаля.

|| прым. зле́пачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зле́пак, -пка м. сле́пок;

з. з медаля́ — сле́пок с меда́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зле́пак, ‑пка, м.

Копія, злепленая з чаго‑н. Гіпсавы злепак. // Адбітак чаго‑н. на мяккім, вязкім матэрыяле. Прыбіральшчыца, улучыўшы зручную хвіліну, зрабіла злепкі.. ключоў [ад турмы] на кавалачку звычайнага мыла. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗЛЕ́ПАК,

дакладная копія твора скульптуры, прыкладнога і інш. відаў мастацтва аб’ёмнага характару. З. атрымліваюць шляхам зняцця з арыгінала формы, цвёрдай (гіпс) або мяккай (васковай, пластылінавай і інш.), і заліўкі ў яе гіпсу, сінт. масы і інш. Выкарыстоўваецца ў музейных экспазіцыях, рэстаўрацыі, у якасці навучальнага дапаможніка.

т. 7, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зле́пак м. Ábdruck m -(e)s, -drücke; Ábguss m -es, -güsse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сле́пок зле́пак, -пка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зле́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зле́пка зле́пкі
Р. зле́пкі зле́пак
Д. зле́пцы зле́пкам
В. зле́пку зле́пкі
Т. зле́пкай
зле́пкаю		 зле́пкамі
М. зле́пцы зле́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муля́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Злепак або мадэль прадмета ў натуральную велічыню.

Васковы м. медаля.

|| прым. муля́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муля́ж, ‑а, м.

Спец. Злепак, мадэль прадмета ў натуральную велічыню. Муляж яблыка.

[Фр. moulage — фармоўка, адліўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)