златашы́ць гл. латашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

златашы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. златашу́ злато́шым
2-я ас. злато́шыш злато́шыце
3-я ас. злато́шыць злато́шаць
Прошлы час
м. златашы́ў златашы́лі
ж. златашы́ла
н. златашы́ла
Загадны лад
2-я ас. златашы́ златашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час златашы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

златашы́ць сов., разг.

1. оборва́ть (жадно, не разбирая, портя);

з. боб (гаро́х) — оборва́ть бобы́ (горо́х);

2. уничто́жить (пожирая, вытаптывая);

сві́нні ~шы́лі ўсё ў агаро́дзе — сви́ньи уничто́жили всё в огоро́де;

з. — прост. переби́ть, переколоти́ть;

з. гаршкі́ — переби́ть (переколоти́ть) горшки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

златашы́ць, ‑ташу, ‑тошыш, ‑тошыць.

Зак. да латашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыць; -то́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць без разбору, псуючы і спусташаючы.

Л. гарох.

Л. яблыкі.

2. што. Знішчаць безразважна, спусташаць.

Л. лес.

3. перан., каго-што. Біць, лупцаваць.

Л. посуд.

Дзед пачаў л. хлопцаў кульбай.

4. Рабаваць.

|| зак. златашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыш; -то́шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)