злама́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. злама́нне
Р. злама́ння
Д. злама́нню
В. злама́нне
Т. злама́ннем
М. злама́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астэакла́сты

(ад астэа- + гр. klasis = зламанне)

клетачныя ўтварэнні, якія пры развіцці касцявой тканкі ўдзельнічаюць ў рассысанні асноўнага рэчыва косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іканакла́зм і́канаклазм

(с.-лац. iconoclasmus, ад гр. eikon = выява, вобраз + klasis = зламанне)

рэлігійны рух у сярэднія вякі, накіраваны супраць хрысціянскага культу абразоў; іканаборства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)