злаві́раваць гл. лавіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злаві́раваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. злаві́рую злаві́руем
2-я ас. злаві́руеш злаві́руеце
3-я ас. злаві́руе злаві́руюць
Прошлы час
м. злаві́раваў злаві́равалі
ж. злаві́равала
н. злаві́равала
Загадны лад
2-я ас. злаві́руй злаві́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час злаві́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злаві́раваць сов. слави́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злаві́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.

Зак. да лавіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаві́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Пра паруснае судна: рухацца супраць ветру, мяняючы напрамак курсу.

2. перан. Рухацца не прама, абмінаючы перашкоды.

Л. паміж машынамі.

3. перан. Умела выходзіць з цяжкага становішча, ухіляцца ад чаго-н.

Л. у палітыцы.

|| зак. злаві́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй (да 2 знач.).

|| наз. лаві́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слави́ровать сов. злаві́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)