зжо́ўклы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і зжаўцелы.

Зжоўклая трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зжо́ўклы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зжо́ўклы зжо́ўклая зжо́ўклае зжо́ўклыя
Р. зжо́ўклага зжо́ўклай
зжо́ўклае		 зжо́ўклага зжо́ўклых
Д. зжо́ўкламу зжо́ўклай зжо́ўкламу зжо́ўклым
В. зжо́ўклы (неадуш.)
зжо́ўклага (адуш.)		 зжо́ўклую зжо́ўклае зжо́ўклыя (неадуш.)
зжо́ўклых (адуш.)
Т. зжо́ўклым зжо́ўклай
зжо́ўклаю		 зжо́ўклым зжо́ўклымі
М. зжо́ўклым зжо́ўклай зжо́ўклым зжо́ўклых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зжо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які зжоўк; зжаўцелы, пажаўцелы. Зжоўклая трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)