зжа́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зжа́ты зжа́тая зжа́тае зжа́тыя
Р. зжа́тага зжа́тай
зжа́тае		 зжа́тага зжа́тых
Д. зжа́таму зжа́тай зжа́таму зжа́тым
В. зжа́ты (неадуш.)
зжа́тага (адуш.)		 зжа́тую зжа́тае зжа́тыя (неадуш.)
зжа́тых (адуш.)
Т. зжа́тым зжа́тай
зжа́таю		 зжа́тым зжа́тымі
М. зжа́тым зжа́тай зжа́тым зжа́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зжа́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зжа́ты зжа́тая зжа́тае зжа́тыя
Р. зжа́тага зжа́тай
зжа́тае		 зжа́тага зжа́тых
Д. зжа́таму зжа́тай зжа́таму зжа́тым
В. зжа́ты (неадуш.)
зжа́тага (адуш.)		 зжа́тую зжа́тае зжа́тыя (неадуш.)
зжа́тых (адуш.)
Т. зжа́тым зжа́тай
зжа́таю		 зжа́тым зжа́тымі
М. зжа́тым зжа́тай зжа́тым зжа́тых

Кароткая форма: зжа́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зжа́ты сжа́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжа́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжа́ты с.-г. (áb)gesíchelt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пережа́тый​II пеража́ты; зжа́ты; см. пережа́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаць, жну, жнеш, жне; жнём, жняце́, жнуць; жні; жа́ты; незак., што.

Зразаць пад корань хлебныя злакі сярпамі ці пры дапамозе спецыяльных машын.

Ж. жыта.

|| зак. зжаць, сажну́, сажне́ш, сажне́; сажнём, сажняце́, сажну́ць; сажні́; зжа́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сжа́тый​II с.-х. зжа́ты, мног. пажа́ты, пазжына́ты;

сжа́тая рожь зжа́тае (пажа́тае) жы́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксперымента́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да эксперыменту (у 1 знач); з’яўляецца эксперыментам. Эксперыментальны метад даследавання. □ Першыя палёты да Венеры ў многім мелі пошукавы і эксперыментальны характар. «Звязда». // Прызначаны для правядзення эксперыментаў. Эксперыментальны цэх. □ Зжаты і абмалочаны апошні загон эксперыментальнага ўчастка. Дуброўскі. // Вопытны, пробны. Марына Міхайлаўна першая і жорстка раскрытыкавала іх [вынаходнікаў] эксперыментальны агрэгат і параіла пачаць работу нанава. Паслядовіч.

2. Які заснаваны, грунтуецца на эксперыменце. Эксперыментальная фанетыка. Эксперыментальная медыцына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́ў

1. Поле, з якога зжаты яравыя ці азімыя і па якому адразу ж сеюцца азімыя (БРС).

2. Адсеяныя пасевы (Слаўг., Стол.). Тое ж аторак, атораванне, аторванне (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)