зенкерава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зенкеру́ю |
зенкеру́ем |
| 2-я ас. |
зенкеру́еш |
зенкеру́еце |
| 3-я ас. |
зенкеру́е |
зенкеру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зенкерава́ў |
зенкерава́лі |
| ж. |
зенкерава́ла |
| н. |
зенкерава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зенкеру́й |
зенкеру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зенкеру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зенкерава́ць несов., тех. зенкерова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зенкерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Спец. Апрацоўваць зенкерам сценкі адтулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зенкерова́ть несов. зенкерава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зенкерава́нне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зенкераваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)