зеляні́ць, зеляню́, зяле́ніш, зяле́ніць; незак., што.

Рабіць зялёным, фарбаваць у зялёны колер.

|| зак. пазеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зеляні́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зеляню́ зяле́нім
2-я ас. зяле́ніш зяле́ніце
3-я ас. зяле́ніць зяле́няць
Прошлы час
м. зеляні́ў зеляні́лі
ж. зеляні́ла
н. зеляні́ла
Загадны лад
2-я ас. зеляні́ зеляні́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зеляні́ць несов. зелени́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зеляні́ць, зеляню, зяленіш, зяленіць; зак., што.

Рабіць зялёным, афарбоўваць у зялёны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПАЗЕЛЯНÍЦЬ гл. зеляніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зелени́ть несов. зеляні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазеляні́ць, ‑зеляню, ‑зяленіш, ‑зяленіць.

Зак. да зеляніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

green

[gri:n]

1.

n.

1) зялёны ко́лер

2) зялёная фа́рба, зялёнка f.

3) луг -у m. (для гу́льняў)

2.

adj.

1) зялёны

2) пакры́ты зе́леньню

3) сьве́жы

4) нясьпе́лы (я́блык)

5) няста́лы, нясьпе́лы (век); недаву́чаны, недасьве́дчаны (працаўні́к)

6) даве́рлівы

7) сыры́, неапрацава́ны (лясны́ матэрыя́л)

3.

v.i., v.t.

зеляне́ць, зеляні́ць

•

- greens

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)