зеляні́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зеляні́ва
Р. зеляні́ва
Д. зеляні́ву
В. зеляні́ва
Т. зеляні́вам
М. зеляні́ве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зе́лень

1. Рунь, жыта да высыпання коласу (Слаўг., Смален. Дабр.).

2. Зялёныя пасевы на ўвесь час росту да выспявання (Слаўг.). Тое ж зеляні́ва, зе́лена (Слаўг.).

3. Першая трава і лісце вясной; гародніна, садавіна, шчаўе, ягады летам (Слаўг.). Тое ж зеляні́ва, зе́лена, зеляні́на (Слаўг.).

4. Зялёныя насаджэнні (Слаўг.).

□ в. Зелень Дзярж.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)