зеляня́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зеляня́вы |
зеляня́вая |
зеляня́вае |
зеляня́выя |
| Р. |
зеляня́вага |
зеляня́вай
зеляня́вае |
зеляня́вага |
зеляня́вых |
| Д. |
зеляня́ваму |
зеляня́вай |
зеляня́ваму |
зеляня́вым |
| В. |
зеляня́вы (неадуш.)
зеляня́вага (адуш.) |
зеляня́вую |
зеляня́вае |
зеляня́выя (неадуш.)
зеляня́вых (адуш.) |
| Т. |
зеляня́вым |
зеляня́вай
зеляня́ваю |
зеляня́вым |
зеляня́вымі |
| М. |
зеляня́вым |
зеляня́вай |
зеляня́вым |
зеляня́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зеляня́вы разг. зеленова́тый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зеляня́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Злёгку зялёны; зеленаваты. Схапіўшыся за грудзі, жанчына апусцілася на калені і штосьці хацела сказаць, але нахілілася і цяжка ўпала ля вялікага каменя, абросшага знізу зелянявым слізкім мохам. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)