зду́маць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зду́маю |
зду́маем |
| 2-я ас. |
зду́маеш |
зду́маеце |
| 3-я ас. |
зду́мае |
зду́маюць |
| Прошлы час |
| м. |
зду́маў |
зду́малі |
| ж. |
зду́мала |
| н. |
зду́мала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зду́май |
зду́майце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зду́маўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Выдумаць, прыдумаць. Прасцей за той шлях, што прывёў пастушка з маленькай вёскі Раткава да высокай годнасці Героя Савецкага Саюза, цяжка здумаць. «Беларусь». // Падумаць, дадумацца. — Я ж і цяпер сад калгасны даглядаю. А ты нават не здумаеш заглянуць на мой хутар. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да здумаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
взгада́ть / ни взду́мать, ни взгада́ть, ни перо́м описа́ть нар.-поэт. ні зду́маць, ні згада́ць, ні пяро́м апіса́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)