здольная - Пошук

«Здольная павіннасць» 8/87

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нейро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нервовая клетка, здольная выпрацоўваць нервовыя імпульсы і перадаваць іх іншым клеткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́я, -і, мн. -і, фей, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі: істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

Добрая ф.

Злая ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтатро́ф

‘расліна, здольная сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

о́ксібіёнт

‘жывёла, здольная існаваць толькі пры наяўнасці свабоднага кісларода’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

о́ксібіёнт

‘расліна, здольная існаваць толькі пры наяўнасці свабоднага кісларода’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мембра́на, -ы, мн. -ы, -ра́н, ж.

Пругкая перапонка, тонкая металічная пласцінка, здольная вагацца.

М. тэлефона.

|| прым. мембра́нны, -ая, -ае і мембра́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мембра́на, ‑ы, ж.

Спец. Слюдзяная або тонкая металічная пласцінка, здольная вагацца.

[Ад лац. membrana — перапонка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	здо́льны	здо́льная	здо́льнае	здо́льныя
Р.	здо́льнага	здо́льнай здо́льнае	здо́льнага	здо́льных
Д.	здо́льнаму	здо́льнай	здо́льнаму	здо́льным
В.	здо́льны (неадуш.) здо́льнага (адуш.)	здо́льную	здо́льнае	здо́льныя (неадуш.) здо́льных (адуш.)
Т.	здо́льным	здо́льнай здо́льнаю	здо́льным	здо́льнымі
М.	здо́льным	здо́льнай	здо́льным	здо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фе́я, ‑і, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі — істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

[Фр. fée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum