здо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здо́йваю здо́йваем
2-я ас. здо́йваеш здо́йваеце
3-я ас. здо́йвае здо́йваюць
Прошлы час
м. здо́йваў здо́йвалі
ж. здо́йвала
н. здо́йвала
Загадны лад
2-я ас. здо́йвай здо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здо́йваць несов. сда́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да здаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сда́ивать несов. здо́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да здойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́йванне ср. сда́ивание; см. здо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здой, здою, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здойваць — здаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́йвацца несов., страд. сда́иваться; см. здо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)