зда́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зда́ўлены зда́ўленая зда́ўленае зда́ўленыя
Р. зда́ўленага зда́ўленай
зда́ўленае		 зда́ўленага зда́ўленых
Д. зда́ўленаму зда́ўленай зда́ўленаму зда́ўленым
В. зда́ўлены (неадуш.)
зда́ўленага (адуш.)		 зда́ўленую зда́ўленае зда́ўленыя (неадуш.)
зда́ўленых (адуш.)
Т. зда́ўленым зда́ўленай
зда́ўленаю		 зда́ўленым зда́ўленымі
М. зда́ўленым зда́ўленай зда́ўленым зда́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зда́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зда́ўлены зда́ўленая зда́ўленае зда́ўленыя
Р. зда́ўленага зда́ўленай
зда́ўленае		 зда́ўленага зда́ўленых
Д. зда́ўленаму зда́ўленай зда́ўленаму зда́ўленым
В. зда́ўлены (неадуш.)
зда́ўленага (адуш.)		 зда́ўленую зда́ўленае зда́ўленыя (неадуш.)
зда́ўленых (адуш.)
Т. зда́ўленым зда́ўленай
зда́ўленаю		 зда́ўленым зда́ўленымі
М. зда́ўленым зда́ўленай зда́ўленым зда́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зда́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зда́ўлены зда́ўленая зда́ўленае зда́ўленыя
Р. зда́ўленага зда́ўленай
зда́ўленае		 зда́ўленага зда́ўленых
Д. зда́ўленаму зда́ўленай зда́ўленаму зда́ўленым
В. зда́ўлены (неадуш.)
зда́ўленага (адуш.)		 зда́ўленую зда́ўленае зда́ўленыя (неадуш.)
зда́ўленых (адуш.)
Т. зда́ўленым зда́ўленай
зда́ўленаю		 зда́ўленым зда́ўленымі
М. зда́ўленым зда́ўленай зда́ўленым зда́ўленых

Кароткая форма: зда́ўлена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зда́ўлены (о голосе) сда́вленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад здавіць.

2. у знач. прым. Прыглушаны, стрыманы (пра голас, гукі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыду́шаны, -ая, -ае.

Пра голас, гукі: прыглушаны, здаўлены.

П. шэпт.

|| наз. прыду́шанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сда́вленный

1. сці́снуты, зду́шаны;

2. (о голосе) зда́ўлены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыдушыць.

2. у знач. прым. Прыглушаны, здаўлены (пра голас, гукі і пад.). З захаду даносіўся прыдушаны грукат, мільгала бліскавіца. Маўр. Над Бугам мёртвая цішыня, толькі там, пад лазнякамі, чуюцца прыдушаныя ўсплёскі вады. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарлавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да горла (у 1 знач.). Гарлавы храсток.

2. Нізкі, здаўлены (пра голас). І раптам стук кулака па стале разлёгся, як рэха, у бязлюднай карчме, а за ім гарлавы крык: — Так, Шчыгельчык, ці не? Кажы!.. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)