здава́ць гл. здаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здаю́ здаё́м
2-я ас. здае́ш здаяце́
3-я ас. здае́ здаю́ць
Прошлы час
м. здава́ў здава́лі
ж. здава́ла
н. здава́ла
Загадны лад
2-я ас. здава́й здава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здава́ць несов., в разн. знач. сдава́ть; см. здаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здава́ць, здай, здаеш, здае; здаём, здаяце.

Незак. да здаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здава́ць гл. здаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здаць, здам, здасі́ здасць; здадзім, здасце́, здаду́ць; здаў, здала́, -ло́; здай; зда́дзены; зак.

1. каго-што. Перадаць каму-н. (пра наяўнае, выкананае, даручанае).

З. рэчы ў багаж.

З. дакументы ў архіў.

З. дзяжурства.

З. хлеб дзяржаве.

З. манаграфію ў друк.

З. затрыманага ў міліцыю.

2. што. Аддаць у наём.

З. пакой кватарантам.

З. зямлю ў арэнду.

3. што. Уступіць, аддаць непрыяцелю (у выніку няўдачнага бою ці без бою).

З. горад.

З. пазіцыі (таксама перан.).

4. што. Аслабіць, зменшыць, не справіўшыся.

З. тэмп работы.

5. што. Раздаць у гульні (карты).

6. што. Вытрымаць іспыты на веды, уменне.

З. залік.

З. нормы па бегу.

7. Стаць слабейшым, цішэйшым, горшым (разм.).

Пад вясну мароз здаў.

Сэрца здало.

Машына здала.

|| незак. здава́ць, здаю́, здае́ш, здае́; здаём, здаяце́, здаю́ць; здава́й.

|| наз. зда́ча, -ы, ж. (да 1—3, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экстэ́рн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая здае экзамены за вучэбны курс якой-н. навучальнай установы без вучобы ў ёй.

○

Здаваць (здаць) экстэрнам — здаваць (здаць) экзамен без навучання ў адпаведнай навучальнай установе.

Скончыць універсітэт экстэрнам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экзаменава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; незак.

Здаваць экзамен.

|| зак. праэкзаменава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здаваць — здаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэкзаменава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.

Разм. Кончыць экзаменавацца, здаваць экзамены. Студэнты адэкзаменаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)