згушчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. згушчэ́нне
Р. згушчэ́ння
Д. згушчэ́нню
В. згушчэ́нне
Т. згушчэ́ннем
М. згушчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згушчэ́нне ср.

1. сгуще́ние;

2. уплотне́ние;

1, 2 см. згушча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згушчаць — згусціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. згушчацца — згусціцца. Згушчэнне малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згушчэ́нне н. Verdchtung f -, -en; Konzentratin f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; зак.

Стаць густым ці больш густым.

Цеста згусцілася.

Хмары згусціліся.

|| незак. згушча́цца, -а́ецца.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згусці́ць, згушчу́, згу́сціш, згу́сціць; згу́шчаны; зак., што.

Зрабіць густым або больш густым.

З. малако.

З. фарбы (перан.: у вусным апавяданні, адлюстраванні перабольшыць што-н. дрэннае, змрочнае і пад.).

|| незак. згушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сгуще́ние згушчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

condensation [ˌkɒndenˈseɪʃn] n. кандэнса́цыя; зацвярдзе́нне; згушчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

compression [kəmˈpreʃn] n. сціска́нне, сціск, ушчыльне́нне, згушчэ́нне; кампрэ́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

concentration [ˌkɒnsənˈtreɪʃn] n.

1. канцэнтра́цыя, сканцэнтрава́насць, засяро́джанасць

2. chem. канцэнтра́цыя, згушчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)