згушча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. згушча́ецца згушча́юцца
Прошлы час
м. згушча́ўся згушча́ліся
ж. згушча́лася
н. згушча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згушча́цца несов.

1. прям., перен. сгуща́ться;

2. (становиться плотнее) уплотня́ться; см. згусці́цца;

3. страд. сгуща́ться; уплотня́ться; см. згушча́ць;

атмасфе́ра згушча́ецца — атмосфе́ра сгуща́ется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згушча́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да згусціцца.

2. Паддавацца згушчэнню. Пара пры ахаладжэнні хутка згушчаецца.

3. Зал. да згушчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згушча́цца dick [dicht] wrden; sich verdchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; зак.

Стаць густым ці больш густым.

Цеста згусцілася.

Хмары згусціліся.

|| незак. згушча́цца, -а́ецца.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сгуща́ться возвр., страд. згушча́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згушча́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць згушчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clot2 [klɒt] v. згушча́цца; зго́ртвацца; стваро́жвацца, згуса́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zgęszczać się

незак. згушчацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

згушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згушчаць — згусціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. згушчацца — згусціцца. Згушчэнне малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)