згушча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
згушча́ецца |
згушча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
згушча́ўся |
згушча́ліся |
| ж. |
згушча́лася |
| н. |
згушча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
згушча́цца несов.
1. прям., перен. сгуща́ться;
2. (становиться плотнее) уплотня́ться; см. згусці́цца;
3. страд. сгуща́ться; уплотня́ться; см. згушча́ць;
◊ атмасфе́ра згушча́ецца — атмосфе́ра сгуща́ется
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згушча́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да згусціцца.
2. Паддавацца згушчэнню. Пара пры ахаладжэнні хутка згушчаецца.
3. Зал. да згушчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згушча́цца dick [dicht] wérden; sich verdíchten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
згусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; зак.
Стаць густым ці больш густым.
Цеста згусцілася.
Хмары згусціліся.
|| незак. згушча́цца, -а́ецца.
|| наз. згушчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сгуща́ться возвр., страд. згушча́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згушча́льнасць, ‑і, ж.
Здольнасць згушчацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clot2 [klɒt] v. згушча́цца; зго́ртвацца; стваро́жвацца, згуса́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zgęszczać się
незак. згушчацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
згушчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. згушчаць — згусціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. згушчацца — згусціцца. Згушчэнне малака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)