згубі́ць гл. губляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згублю́ згу́бім
2-я ас. згу́біш згу́біце
3-я ас. згу́біць згу́бяць
Прошлы час
м. згубі́ў згубі́лі
ж. згубі́ла
н. згубі́ла
Загадны лад
2-я ас. згубі́ згубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час згубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згубі́ць сов.

1. потеря́ть, утеря́ть; (неизвестно где) затеря́ть;

з. гро́шы — потеря́ть (утеря́ть) де́ньги;

з. напа́рстак — затеря́ть напёрсток;

2. погуби́ть, загуби́ть, сгуби́ть;

3. см. стра́ціць 1;

◊ з. з вачэ́й — потеря́ть из ви́ду;

со́рам з. — стыд потеря́ть;

лепш з разу́мным з., чым з ду́рнем знайсці́ — погов. лу́чше с у́мным потеря́ть, чем с глу́пым найти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згубі́ць, згублю, згубіш, згубіць; зак.

1. Зак. да губляць.

2. Зак. да губіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згубі́ць

1. verlíeren* vt; verlústig géhen* (што-н. G) (высок.);

згубі́ць з вачэ́й aus den Áugen verlíeren*;

2. (знішчыць) zugrúnde [zu Grúnde] ríchten;

згубі́ць каго-н. j-n ins Verdérben stürzen, j-n zugrúnde [zu Grúnde] ríchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

губля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.

1. Пазбаўляцца чаго-н., пакідаючы невядома дзе па няўважлівасці.

Г. пальчаткі.

2. перан. Перастаць мець што-н., валодаць чым-н.

Г. надзею.

Г. слых.

3. Марна траціць што-н.

Дарэмна г. час.

4. Збівацца з чаго-н., не заўважаць чаго-н.

Г. сцежку.

|| зак. згубі́ць, згублю́, згу́біш, згу́біць; згу́блены.

Лепей з разумным з., чым з дурным знайсці (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згубіць; пасеяць (перан., разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

утеря́ть сов. згубі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгуби́ть сов. загубі́ць, згубі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагубля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Згубіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. кароў у лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)