зго́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зго́рнены |
зго́рненая |
зго́рненае |
зго́рненыя |
| Р. |
зго́рненага |
зго́рненай зго́рненае |
зго́рненага |
зго́рненых |
| Д. |
зго́рненаму |
зго́рненай |
зго́рненаму |
зго́рненым |
| В. |
зго́рнены (неадуш.) зго́рненага (адуш.) |
зго́рненую |
зго́рненае |
зго́рненыя (неадуш.) зго́рненых (адуш.) |
| Т. |
зго́рненым |
зго́рненай зго́рненаю |
зго́рненым |
зго́рненымі |
| М. |
зго́рненым |
зго́рненай |
зго́рненым |
зго́рненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зго́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зго́рнены |
зго́рненая |
зго́рненае |
зго́рненыя |
| Р. |
зго́рненага |
зго́рненай зго́рненае |
зго́рненага |
зго́рненых |
| Д. |
зго́рненаму |
зго́рненай |
зго́рненаму |
зго́рненым |
| В. |
зго́рнены (неадуш.) зго́рненага (адуш.) |
зго́рненую |
зго́рненае |
зго́рненыя (неадуш.) зго́рненых (адуш.) |
| Т. |
зго́рненым |
зго́рненай зго́рненаю |
зго́рненым |
зго́рненымі |
| М. |
зго́рненым |
зго́рненай |
зго́рненым |
зго́рненых |
Кароткая форма: зго́рнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)