зго́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́лены зго́леная зго́ленае зго́леныя
Р. зго́ленага зго́ленай
зго́ленае		 зго́ленага зго́леных
Д. зго́ленаму зго́ленай зго́ленаму зго́леным
В. зго́лены (неадуш.)
зго́ленага (адуш.)		 зго́леную зго́ленае зго́леныя (неадуш.)
зго́леных (адуш.)
Т. зго́леным зго́ленай
зго́ленаю		 зго́леным зго́ленымі
М. зго́леным зго́ленай зго́леным зго́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́лены зго́леная зго́ленае зго́леныя
Р. зго́ленага зго́ленай
зго́ленае		 зго́ленага зго́леных
Д. зго́ленаму зго́ленай зго́ленаму зго́леным
В. зго́лены (неадуш.)
зго́ленага (адуш.)		 зго́леную зго́ленае зго́леныя (неадуш.)
зго́леных (адуш.)
Т. зго́леным зго́ленай
зго́ленаю		 зго́леным зго́ленымі
М. зго́леным зго́ленай зго́леным зго́леных

Кароткая форма: зго́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́лены сбри́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згалі́ць, згалю́, зго́ліш, зго́ліць; зго́лены; зак.

Зрэзаць брытвай.

З. вусы.

|| незак. зго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сбри́тый зго́лены, збры́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)