згнюсі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
згнюшу́ |
згню́сім |
| 2-я ас. |
згню́сіш |
згню́сіце |
| 3-я ас. |
згню́сіць |
згню́сяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
згнюсі́ў |
згнюсі́лі |
| ж. |
згнюсі́ла |
| н. |
згнюсі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
згнюсі́ |
згнюсі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
згнюсі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
згнюсі́ць сов., разг.
1. испа́чкать; испа́костить;
2. (сделать негодным) испо́ртить, испа́костить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згнюсі́ць, згнюшу, згнюсіш, згнюсіць; зак., што.
Абл. Зглуміць, запэцкаць. Яшчэ і сама Тодарыха, замест таго каб паспачуваць Ганьцы ці памазаць ёй новую скібку, пасарамаціла яшчэ яе: — От бязрукая! Гэтакую скібку гэтак згнюсіць. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)