згле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., каго-што (разм.).

Угледзець, убачыць; заўважыць.

Я і не згледзеў, як сцямнела.

◊

Як вокам згледзець — як вокам ахапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згле́дзець

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згле́джу згле́дзім
2-я ас. згле́дзіш згле́дзіце
3-я ас. згле́дзіць згле́дзяць
Прошлы час
м. згле́дзеў згле́дзелі
ж. згле́дзела
н. згле́дзела
Загадны лад
2-я ас. згле́дзь згле́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час згле́дзеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згле́дзець сов. зави́деть, заме́тить;

◊ як во́кам з. — как гла́зом охвати́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згле́дзець, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Угледзець, убачыць. Ступіўшы колькі крокаў па вуліцы, Лабановіч згледзеў так добра знаёмую постаць Ядвісі. Колас. // Упільнаваць каго‑н., дагледзець за кім‑н. Дзяцей многа, за ўсімі не згледзіш. // Заўважыць што‑н. [Андрыян Цітавіч] і не згледзеў, як мінула яшчэ пяць год. Марціновіч. Яшчэ лепш раскласці агеньчык дзе-небудзь у зацішку, засыпаць у прысак бульбу — і не згледзіш, як дзень пройдзе. С. Александровіч.

•••

Вокам не згледзець — а) цяжка ўбачыць, не разабраць; б) хутка, імгненна.

Як вокам згледзець — тое, што і як вокам ахапіць (гл. ахапіць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згле́дзець разм. (угледзець, убачыць) von wéitem erblícken, bemérken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зави́деть сов., разг. згле́дзець, угле́дзець, уба́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

catch sight of

згле́дзець, угле́дзець каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

угле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго-што, без дап. і з дадан. Заўважыць, прымеціць, згледзець.

У прыцемку я не ўгледзела, хто ішоў.

2. за кім-чым. Дагледзець, прасачыць за кім-, чым-н. (разм.).

За ўсімі не ўгледзіш.

3. што ў чым. Устанавіць, выявіць, убачыць.

У. сур’ёзную памылку ў артыкуле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ánsichtig

a высок.

~ wérden (G) — уба́чыць, згле́дзець (каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

газе́ціна, ‑ы, ж.

Разм. Экземпляр газеты. Як згледзець, Тараска збегаў у кіёск, вярнуўся і ўкленчыў на тратуары. Разгарнуў газеціну, склаў папалам. Юрэвіч. // Газетны ліст, папера выкарыстанай газеты. З-пад газеціны [у Гарышнага] пад правай пахай выглядалі дзве буханкі чорнага хлеба. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)