звіса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. звіса́нне
Р. звіса́ння
Д. звіса́нню
В. звіса́нне
Т. звіса́ннем
М. звіса́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звіса́нне ср., в разн. знач. свиса́ние; см. звіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звіса́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. звісаць — звіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свиса́ние звіса́нне, -ння ср.; абвіса́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)