Звяры 4/550; 7/278; 12/45

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЗВЯРЫ́,

гл. Млекакормячыя.

т. 7, с. 44

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вышэйшыя звяры, гл. Плацэнтарныя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пушныя звяры 8/640

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

драпежныя звяры

т. 6, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пушныя звяры

т. 13, с. 140

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Драпежныя звяры 3/184; 4/271, 272—273 (укл.); 5/15, 244, 532; 6/198, 266, 285, 345, 384; 7/278, 537; 8/640, 654; 9/221, 284, 626; 11/545; 12/45

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

зверына́, -ы́, ж.

1. зб. Звяры.

У лесе многа зверыны.

2. м. Вялікі звер (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зве́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зве́р звяры́
Р. зве́ра звяро́ў
Д. зве́ру звяра́м
В. зве́ра звяро́ў
Т. зве́рам звяра́мі
М. зве́ры звяра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

не́людзь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Нелюдзімы, пануры чалавек.

2. пераважна мн. Вылюдкі, перараджэнцы, звяры.

Няўжо мы нелюдзі нейкія?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)