звя́знасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. звя́знасць
Р. звя́знасці
Д. звя́знасці
В. звя́знасць
Т. звя́знасцю
М. звя́знасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звя́знасць ж. свя́зность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́знасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць звязнага. Звязнасць думак.

2. Ступень счаплення часцінак глебы. Звязнасць глебы. // Ступень вязкасці вяжучага рэчыва. Звязнасць вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́зны, -ая, -ае.

Добра і паслядоўна выказаны, лагічна стройны.

Звязнае выступленне.

Адказаць звязна (прысл.).

|| наз. звя́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звя́знасць ж. (мовы, аповеду і г. д.) Bündigkeit f -, Zusámmenhang m -(e)s; Fólgerichtigkeit f - (паслядоўнасць думак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свя́зность скла́днасць, -ці ж., звя́знасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

coherence [kəʊˈhɪərəns] n.

1. скла́днасць, звя́знасць, паслядо́ўнасць

2. кагерэ́нтнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звя́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Добра і паслядоўна выразаны, лагічны (пра выступленне, прамову і пад.). Звязнае выступленне. Звязны адказ. // Суцэльны (пра тэкст). Звязны тэкст дыктанта.

2. Які мае звязнасць (у 2 знач.). Звязная глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kohäsión

f - спец. су́вязь, счапле́нне, звя́знасць, каге́зія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ДЗЁРАН,

верхні слой глебы, густа пераплецены жывымі і адмерлымі каранямі, парасткамі і карэнішчамі шматгадовых траў. Фарміруецца пад травяністай расліннасцю ў выніку дзярновага глебаўтваральнага працэсу на аблогах, поймавых і сухадольных лугах і пашы, забалочаных глебах. Мае павышаную колькасць пажыўных рэчываў (асабліва азотных) і большую звязнасць у параўнанні з ніжняй часткай перагнойнага гарызонту. Дз., ці дзярнінай называюць таксама выразаныя пласты з зарослага травою верхняга слоя глебы, якімі ўмацоўваюць адхоны, схілы і інш.

т. 6, с. 110

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)