звя́зна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
звя́зна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звя́зна нареч. свя́зно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́зна прысл zusámmenhängend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звя́зны, -ая, -ае.

Добра і паслядоўна выказаны, лагічна стройны.

Звязнае выступленне.

Адказаць звязна (прысл.).

|| наз. звя́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́га², -і, ДМ лізе, мн. -і, ліг, ж.

Музычны знак у выглядзе дугі над нотамі, які паказвае, што іх трэба выконваць звязна, без перапынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свя́зно нареч. скла́дна, звя́зна;

свя́зно говори́ть скла́дна гавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лега́та,

1. нескл., н. У музыцы — плаўны, звязны пераход ад аднаго гуку да другога; плаўнае выкананне. Знак легата.

2. прысл. Звязна, не адрываючы адной ноты ад другой.

[Іт. legato — звязна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zusámmenhängend

1.

a звя́зны

2.

adv

1) звя́зна

2) у су́вязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лега́та

(іт. legato = звязна)

муз. звязнае выкананне гукаў, пры якім яны плаўна пераходзяць адзін у другі (проціл. стаката).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́га ​1, ‑і, ДМ лізе, ж.

Саюз, аб’яднанне асоб, арганізацый, дзяржаў з грамадска-палітычнымі мэтамі. Ліга арабскіх краін (арганізацыя групы арабскіх дзяржаў, якая ўтварылася ў 1945 г.). Ліга Нацый (міжнародная арганізацыя дзяржаў, якая існавала ў перыяд паміж першай і другой сусветнымі войнамі).

[Фр. ligue ад лац. ligare — звязваць.]

лі́га ​2, ‑і, ДМ лізе, ж.

У музыцы — знак у выглядзе дугі над нотамі, які абазначае, што патрэбна іграць звязна, складна, не адрываючы адну ноту ад другой.

[Ад іт. liga — сувязь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)