звязда́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
звязда́р |
звездары́ |
| Р. |
звездара́ |
звездаро́ў |
| Д. |
звездару́ |
звездара́м |
| В. |
звездара́ |
звездаро́ў |
| Т. |
звездаро́м |
звездара́мі |
| М. |
звездару́ |
звездара́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Звяздар (рыба) 11/524—525 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
звязда́р м. уст. Stérndeuter m -s, -; Astrológe m -n, -n; разм. жарт., пагард. Stérngucker m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Stérndeuter
m -s, - астро́лаг, звязда́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stérngucker
m -s, - звязда́р, астро́лаг
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)