Verbum

анлайнавы слоўнік

звя́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звя́званне ср.

1. свя́зывание, свя́зка ж.;

2. спец. сча́лка ж.; спла́чивание; спло́тка ж.;

1, 2 см. звя́зваць ^{1, 3}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звязваць — звязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́званне н. Zusámmenbinden n -s; Bündeln n -; перан. Verknüpfen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

свя́зывание звя́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., што.

1. Закончыць вязанне чаго-н.

Д. шкарпэткі.

2. Закончыць звязванне чаго-н.

Д. снапы.

|| незак. давя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэкамбінацыя,

звязванне свабодных носьбітаў зараду процілеглага знака.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

давяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; заг. давяжы; зак., што.

1. Закончыць вязанне чаго‑н. Давязаць рукавіцы.

2. Закончыць звязванне. Давязаць снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снопо́вка ж., с.-х. звя́званне ў снапы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́лка ж., спец. звя́зка, -кі ж., звя́званне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)