звя́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звя́зачны звя́зачная звя́зачнае звя́зачныя
Р. звя́зачнага звя́зачнай
звя́зачнае		 звя́зачнага звя́зачных
Д. звя́зачнаму звя́зачнай звя́зачнаму звя́зачным
В. звя́зачны (неадуш.)
звя́зачнага (адуш.)		 звя́зачную звя́зачнае звя́зачныя (неадуш.)
звя́зачных (адуш.)
Т. звя́зачным звя́зачнай
звя́зачнаю		 звя́зачным звя́зачнымі
М. звя́зачным звя́зачнай звя́зачным звя́зачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звя́зачны свя́зочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца звязкай (у 3 знач.). Звязачныя тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Некалькі аднародных прадметаў, звязаных разам.

З. ключоў.

З. кніг.

2. Сухажылле, якое змацоўвае асобныя часткі шкілета, асобныя органы цела.

Расцяжэнне звязак.

Галасавыя звязкі.

3. У граматыцы: дапаможнае слова, якое ўтварае частку выказніка.

|| прым. звя́зачны, -ая, -ае (да 3 знач.) і звя́зкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свя́зочный​I звя́зачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)