звя́занасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. звя́занасць
Р. звя́занасці
Д. звя́занасці
В. звя́занасць
Т. звя́занасцю
М. звя́занасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звя́занасць ж. свя́занность;

з. ру́хаў — свя́занность движе́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́занасць, ‑і, ж.

Уласцівасць звязанага (у 2 знач.); адсутнасць свабоды і лёгкасці ў рухах. Звязанасць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́занасць ж. Gebndenheit f -, nfreiheit f -; Befngenheit f - (нясмеласць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звя́заны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены свабоды, лёгкасці.

Звязаныя рухі.

2. Такі, праяўленне якога абумоўлена чым-н. (спец.).

Звязаныя хістанні.

|| наз. звя́занасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́ласць, -і, ж.

1. Непашкоджанасць, захаванасць.

Ц судна.

2. Адзінства, звязанасць усіх частак чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свя́занность звя́занасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргані́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць арганічнага ​2 (у 2 знач.); непарыўная звязанасць, суцэльнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сопряжённость звя́занасць, -ці ж., спалу́чанасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gebndenheit

f - звя́занасць, сцясне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)