звяда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. звяда́нне
Р. звяда́ння
Д. звяда́нню
В. звяда́нне
Т. звяда́ннем
М. звяда́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звяда́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. звядаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uwiąd, ~u

м. звяданне;

uwiąd starczy мед. старэчы маразм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)