звыка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
звыка́ю |
звыка́ем |
| 2-я ас. |
звыка́еш |
звыка́еце |
| 3-я ас. |
звыка́е |
звыка́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
звыка́ў |
звыка́лі |
| ж. |
звыка́ла |
| н. |
звыка́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
звыка́й |
звыка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
звыка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звыка́ць несов. (приобретать привычку) привыка́ть; см. звы́кнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Незак. да звыкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)