звужа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звужа́ю звужа́ем
2-я ас. звужа́еш звужа́еце
3-я ас. звужа́е звужа́юць
Прошлы час
м. звужа́ў звужа́лі
ж. звужа́ла
н. звужа́ла
Загадны лад
2-я ас. звужа́й звужа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час звужа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звужа́ць несов., см. зву́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да звузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́зіць, зву́жу, зву́зіш, зву́зіць; зву́жаны; зак., што.

Зрабіць вузкім (у 1—3 знач.), вузейшым.

|| незак. звужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зву́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. звужэ́нне, -я, н. і зву́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сужа́ть несов. звужа́ць, зву́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́живать несов. звужа́ць, зву́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звужа́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да звузіцца.

2. Зал. да звужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

taper2 [ˈteɪpə] v.

1. звужа́ць, зву́жваць; звужа́цца, зву́жвацца

2. завастра́ць; завастра́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zwężać

незак. звужаць;

гл. zwęzić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

constrict

[kənˈstrɪkt]

v.t.

сьціска́ць, сьця́гваць; змыка́ць, звужа́ць (напр. крывяно́сныя сасу́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)