зво́дзіцца гл. звесціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зво́джуся зво́дзімся
2-я ас. зво́дзішся зво́дзіцеся
3-я ас. зво́дзіцца зво́дзяцца
Прошлы час
м. зво́дзіўся зво́дзіліся
ж. зво́дзілася
н. зво́дзілася
Загадны лад
2-я ас. зво́дзься зво́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зво́дзячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зво́дзіцца несов.

1. (исчезать, вырождаться) переводи́ться, выводи́ться;

2. (да чаго) (уменьшаться, ограничиваться) своди́ться (к чему);

1-2 см. зве́сціся;

3. страд. своди́ться; сбива́ться, совраща́ться; переводи́ться, изводи́ться; выводи́ться; низводи́ться; объединя́ться; стравля́ться, стра́вливаться; смыка́ться, смежа́ться; см. зво́дзіць 1-10, 12, 13

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

1. Незак. да звесціся.

2. Зал. да зводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́дзіцца

1. (знікаць) verschwínden* vi (s); áusgehen* vi (s), álle sein [werden];

2. (пра грошы, тавары і г. д.); ábarten* vi (s), áusarten vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зве́сціся, звяду́ся, звядзе́шся, звядзе́цца; звядзёмся, зведзяце́ся, звяду́цца; звёўся, звяла́ся, -ло́ся; звядзі́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць існаваць, знікнуць.

Тая парода жывёлы ўжо звялася.

2. Страціць сілы, пахудзець.

Звёўся чалавек зусім.

3. да чаго і на што. Скараціўшыся, спрасціўшыся, выразіцца ў чым-н. малым, нескладаным.

Справа звялася да дробязей.

З. на нішто (страціць усякі сэнс, усякае значэнне).

|| незак. зво́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

низводи́ться страд. зво́дзіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заключа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Быць сутнасцю чаго-н., зводзіцца да чаго-н.

У яго словах заключаўся глыбокі сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смежа́ться возвр., страд. сплю́шчвацца; зво́дзіцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́кар, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца выпечкай хлеба; хлебапёк. — Чаго панікаваць? Іншы раз і ў пекара са стала хлеб зводзіцца. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)