звери́на прост. звяру́га, -гі м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зверина

Том: 12, старонка: 71.

img/12/12-071_0381_Зверина.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

зверына́ ж.

1. собир. зверьё ср.;

у ле́се мно́га ~ны́ — в лесу́ мно́го зверья́;

2. разг. зверь м., звери́на м.;

не́йкая з. хо́дзіць па ле́се — како́й-то зверь (звери́на) хо́дит по́ лесу;

3. бран. зверю́га м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)