зверало́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зверало́ўны |
зверало́ўная |
зверало́ўнае |
зверало́ўныя |
| Р. |
зверало́ўнага |
зверало́ўнай
зверало́ўнае |
зверало́ўнага |
зверало́ўных |
| Д. |
зверало́ўнаму |
зверало́ўнай |
зверало́ўнаму |
зверало́ўным |
| В. |
зверало́ўны (неадуш.)
зверало́ўнага (адуш.) |
зверало́ўную |
зверало́ўнае |
зверало́ўныя (неадуш.)
зверало́ўных (адуш.) |
| Т. |
зверало́ўным |
зверало́ўнай
зверало́ўнаю |
зверало́ўным |
зверало́ўнымі |
| М. |
зверало́ўным |
зверало́ўнай |
зверало́ўным |
зверало́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зверало́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да звералоўства. Звералоўны промысел.
2. Прызначаны для звералоўства. Звералоўныя снасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зверало́ўства, -а, н.
Прамысловае паляванне на звяроў.
|| прым. зверало́ўны, -ая, -ае.
З. промысел.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звероло́вный зверало́ўны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)