звеннявы́, -а́я, -о́е.

1. гл. звяно.

2. у знач. наз. звеннявы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Кіраўнік звяна (у 3 знач.).

Нарада звеннявых.

|| ж. звеннява́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звеннявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звеннявы́ звеннява́я звенняво́е звеннявы́я
Р. звенняво́га звенняво́й
звенняво́е		 звенняво́га звеннявы́х
Д. звенняво́му звенняво́й звенняво́му звеннявы́м
В. звеннявы́ (неадуш.)
звенняво́га (адуш.)		 звенняву́ю звенняво́е звеннявы́я (неадуш.)
звеннявы́х (адуш.)
Т. звеннявы́м звенняво́й
звенняво́ю		 звеннявы́м звеннявы́мі
М. звеннявы́м звенняво́й звеннявы́м звеннявы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звеннявы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. звеннявы́ звеннявыя
Р. звеннявога звеннявых
Д. звеннявому звеннявым
В. звеннявога звеннявых
Т. звеннявым звеннявымі
М. звеннявым звеннявых

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звеннявы́

1. прил. звеньево́й; звеново́й;

~ва́я сістэ́ма — звеньева́я (звенова́я) систе́ма;

2. в знач. сущ. звеньево́й;

нара́да ~вы́х — совеща́ние звеньевы́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звеннявы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да звяна (у 3 знач.). Звеннявы метад. Звеннявы сход.

2. у знач. наз. звеннявы́, ‑ога, м.; звеннява́я, ‑ой, ж. Кіраўнік (кіраўніца) звяна (у 3 знач.). Звеннявы ільнаводчага звяна. Звеннявы піянерскага звяна. □ Іншы раз інжынер падаваў думку, а брыгадзіры, звеннявыя і проста шахцёры разбівалі яе і ажыццяўлялі на практыцы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звеннявы́ м. Grúppenleiter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звяно́, -а́, мн. звёны і (з ліч. 2, 3, 4) звяны́, звёнаў, н.

1. Кольца, якое з’яўляецца састаўной часткай ланцуга.

2. перан. Састаўная частка чаго-н., якога-н. цэлага.

Асноўнае з. вытворчасці.

3. Невялікая арганізацыйная ячэйка або воінскае падраздзяленне.

Піянерскае з.

Паляводчае з.

З. самалётаў.

|| прым. звеннявы́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звенавы́, см. звеннявы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звенавы́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і звеннявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)