зва́ршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зва́ршчыца зва́ршчыцы
Р. зва́ршчыцы зва́ршчыц
Д. зва́ршчыцы зва́ршчыцам
В. зва́ршчыцу зва́ршчыц
Т. зва́ршчыцай
зва́ршчыцаю		 зва́ршчыцамі
М. зва́ршчыцы зва́ршчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́ршчыца ж. сва́рщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́ршчыца, ‑ы, ж.

Жан. да зваршчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы па зварцы металаў.

|| ж. зва́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сва́рщица зва́ршчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)