званітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; безас.; зак., каго.

Пра рвоту ў каго-н.

Хворага званітавала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

званітава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. званіту́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. званітава́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

званітава́ць сов., безл., разг. вы́рвать, стошни́ть, вы́тошнить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

званітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе.

Зак. да ванітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

званітава́ць безас. erbréchen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зну́дзіць, -дзіць; безас., зак. (разм.).

Зрабіцца блага, званітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стошни́ть сов., безл. званітава́ць, вы́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рваць

‘званітаваць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́рву вы́рвем
2-я ас. вы́рвеш вы́рвеце
3-я ас. вы́рве вы́рвуць
Прошлы час
м. вы́рваў вы́рвалі
ж. вы́рвала
н. вы́рвала
Загадны лад
2-я ас. вы́рві вы́рвіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́рваць ​II безас. разм. гл. званітаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zwymiotować

зак. званітаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)