Verbum

анлайнавы слоўнік

званні воінскія

т. 7, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спартыўныя званні

т. 15, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАНАРО́ВЫЯ ЗВА́ННІ РЭСПУ́БЛІКІ БЕЛАРУ́СЬ,

гл. Званні ганаровыя Рэспублікі Беларусь.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

званні ганаровыя Рэспублікі Беларусь

т. 7, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

старшынство́, -а́, н.

Першынство перад іншымі па ўзросце, тэрміне службы або па становішчы, званні.

Пры звароце трымацца старшынства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папазвані́ць, ‑званні, ‑звоніш, ‑звоніць; зак.

Разм. Званіць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслу́жаны, -ая, -ае.

Які мае вялікія заслугі.

З. працаўнік.

З. артыст Рэспублікі Беларусь.

З. работнік культуры.

З. настаўнік.

З. майстар спорту (ганаровыя званні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старэ́йшы, -ая, -ае.

1. Якому больш гадоў у параўнанні з кім-н.; самы дарослы сярод каго-н.

С. сын.

Старэйшая ў сям’і.

2. старэ́йшы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (у знач. наз.). Дарослы.

Старэйшых павінны слухаць меншыя.

3. Які даўно ўтварыўся, узнік.

Старэйшая школа горада.

4. Які стаіць вышэй за іншых па званні, пасадзе, службовым становішчы.

С. па званні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́льнічы, ‑ага, м.

Гіст. Адно з вышэйшых баярскіх званняў у Старажытнай Русі, а таксама асоба ў гэтым званні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)