зваля́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зваля́лы зваля́лая зваля́лае зваля́лыя
Р. зваля́лага зваля́лай
зваля́лае		 зваля́лага зваля́лых
Д. зваля́ламу зваля́лай зваля́ламу зваля́лым
В. зваля́лы (неадуш.)
зваля́лага (адуш.)		 зваля́лую зваля́лае зваля́лыя (неадуш.)
зваля́лых (адуш.)
Т. зваля́лым зваля́лай
зваля́лаю		 зваля́лым зваля́лымі
М. зваля́лым зваля́лай зваля́лым зваля́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зваля́лы, ‑ая, ‑ае.

Які доўга ляжаў без выкарыстання; заваляшчы. — Навошта ж, Адам, нясеш ты сыры канчур, ды яшчэ няструганы? Няўжо не бачыш, што дошка звалялая, забітая пяском? Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)