звалачы́ся, -лаку́ся, -лачэ́шся, -лачэ́цца; -лачо́мся, -лачаце́ся, -лаку́цца; -ло́кся, -лакла́ся, -ло́ся; -лачы́ся; зак. (разм.).

1. Сысці куды-н.

Карова кудысьці звалаклася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сысціся адусюль, сабрацца ў адно месца.

Прадстаўнікі навакольных вёсак звалакліся на сход у Жарнасекі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звалачы́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звалаку́ся звалачо́мся
2-я ас. звалачэ́шся звалачаце́ся
3-я ас. звалачэ́цца звалаку́цца
Прошлы час
м. звало́кся звалаклі́ся
ж. звалакла́ся
н. звалакло́ся
Загадны лад
2-я ас. звалачы́ся звалачы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час звало́кшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звалачы́ся сов., разг.

1. сбрести́;

каро́ва куды́сьці ~лакла́ся — коро́ва куда́-то сбрела́;

2. (отовсюду) сбрести́сь, сойти́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звалачы́ся, ‑лакуся, ‑лачэшся, ‑лачацца; ‑лачомся, ‑лачацеся; зак.

Разм.

1. Сысці куды‑н. Карова невядома куды звалаклася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сысціся, сабрацца адусюль у адно месца (пра ўсіх, многіх).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звалачы́ся разм. sich fórtschleppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уволо́чься прост. звалачы́ся, павалачы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звалака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да звалачыся.

2. Зал. да звалакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звала́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да звалачыся.

2. Зал. да звалакваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сбрести́ сов., прост. сысці́, мног. пасхо́дзіць, сцягну́цца, мног. пасця́гвацца, звалачы́ся, мног. пазвалака́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазвалака́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм.

1. Звалачыся, сысці куды‑н. — пра ўсіх, многіх. Пазвалакалася з двара жывёла. □ [Ганна:] — Дзе мае хлопцы? Пазвалакаліся мае хлопцы. Двое з бальшавікамі пайшлі. Лобан.

2. Сысціся, сабрацца ў адно месца — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)