звадыя́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
звадыя́ка |
звадыя́кі |
| Р. |
звадыя́кі |
звадыя́к |
| Д. |
звадыя́ку |
звадыя́кам |
| В. |
звадыя́ку |
звадыя́к |
| Т. |
звадыя́кам |
звадыя́камі |
| М. |
звадыя́ку |
звадыя́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звадыя́ка м., см. звадыя́ш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звадыя́ка, ‑і, м.
Разм. Тое, што і звадыяш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)