зва́дніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зва́дніцтва
Р. зва́дніцтва
Д. зва́дніцтву
В. зва́дніцтва
Т. зва́дніцтвам
М. зва́дніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́дніцтва ср. скло́чничество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́дніцтва, ‑а, н.

Разм. Схільнасць да звадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Учыняць звадкі.

|| наз. зва́дніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зва́длівы, -ая, -ае (разм.).

1. Схільны да звадак, звадніцтва.

Звадлівая суседка.

2. Які суправаджаецца звадкамі, з’яўляецца звадкай.

Звадлівыя адносіны.

|| наз. зва́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скло́чничество скло́чніцтва, -ва ср., зва́дніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quarelsomeness

[ˈkwɑ:rəlsəmnəs]

n.

сварлі́васьць f., зва́дніцтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warchołstwo

н. звадніцтва; падбухторванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pieniactwo

н. суцяжніцтва; склочніцтва, звадніцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)