звадкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звадку́ю звадку́ем
2-я ас. звадку́еш звадку́еце
3-я ас. звадку́е звадку́юць
Прошлы час
м. звадкава́ў звадкава́лі
ж. звадкава́ла
н. звадкава́ла
Загадны лад
2-я ас. звадку́й звадку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час звадкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звадкава́ць сов., спец. сжиди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звадкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Перавесці, ператварыць у вадкі стан. Звадкаваць аміяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́ць, звадко́ўваць хім. verflüssigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сжиди́ть сов., спец. звадкава́ць, зрабі́ць ва́дкім;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звадко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да звадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад звадкаваць.

2. у знач. прым. Ператвораны ў вадкі стан. Звадкаваны газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)