збядні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збядню́ збядні́м
2-я ас. збядні́ш збедніце́
3-я ас. збядні́ць збядня́ць
Прошлы час
м. збядні́ў збядні́лі
ж. збядні́ла
н. збядні́ла
Загадны лад
2-я ас. збядні́ збядні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час збядні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збядні́ць,

гл. збедніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збе́дніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены і збядні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; зак., каго-што.

1. Зрабіць бедным; абядніць.

З. прыроду, высекшы лес.

2. Пазбавіць каго-, што-н. выразнасці, сілы.

З. літаратурны вобраз.

|| незак. збядня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збе́дніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць і збядні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Зрабіць бедным на што‑н., у якіх‑н. адносінах; абядніць. Збядніць прыроду, высекшы лес. // Пазбавіць каго‑, што‑н. выразнасці, сілы, своеасаблівасці. Збедніць літаратурны вобраз. □ Паасобныя ж нашы паэты непрыхільнасць да традыцыйнай вобразнасці распаўсюдзілі і на самую народную паэтыку, і гэта іх паззію толькі збедніла. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обедни́ть сов. абядні́ць, збядні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збядня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да збедніць, збядніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абядні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Тое, што і збядніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)